نظرات ياداشت من همونم كه بودم ...

خداي من

وقتي تو از من جدا شدي

هستي سياه شد

سياهي مرا گرفت

در زير باران سياهي دلم شکست

با ياد نور تو...

دلم آتش گرفت و سوخت...

تا آنکه " من غافل " شکسته شد

تا آنکه هر چه غير تو بود از سرم گريخت

اکنون بيا

که غير تويي نيست در سرم.

پاسخ

فوق العاده بود ( مخصوصا با توجه به نظر خصوصيت )